W opracowaniach dotyczących II wojny światowej często przemilcza się cichą acz brutalną kampanię Związku Radzieckiego wymierzoną przeciwko obywatelom polskim, kampanię, kt贸ra - jak już obecnie to wiemy - skutkowała zbrodniami wojennymi, do odpowiedzialności za kt贸re radziecki, a potem rosyjski rząd przyznał się dopiero niedawno. Ten epizod historii europejskiej, skryty w cieniu Holokaustu, jest często pomijany. Wiesław Adamczyk w swoich wspomnieniach udziela głosu setkom tysięcy ofiar sowieckiego barbarzyństwa.
Adamczyk był małym chłopcem, kiedy razem z matką i rodzeństwem deportowano go z wygodnego domu w Polsce na Syberię w maju 1940 roku. Jego ojciec, oficer Wojska Polskiego, został wzięty do niewoli przez Armię Czerwoną i ostatecznie stał się jedną z ofiar rzezi katyńskiej, w ramach kt贸rej zginęły dziesiątki tysięcy polskich oficer贸w. Wymuszony rozpad rodziny i deportacja w 1940 roku stanowiły początek dziesięcioletniej odysei, podczas kt贸rej rodzina Adamczyka trapiona głodem i chorobami doświadczyła życia w skrajnych warunkach bytowych, początkowo w Związku Radzieckim, a potem w Iranie, gdzie matka autora uległa skrajnemu wyczerpaniu po morderczej ucieczce od Sowiet贸w. Adamczykowi udało się przetrwać jakoś wędr贸wkę z kraju do kraju, życie w obozach dla uchodźc贸w albo domach obcych ludzi i zachować godność wśr贸d wszystkich okropności wojny.
Kiedy B贸g patrzył w inną stronę to zapis wspomnień z dzieciństwa przeżytego w niewysłowionych okolicznościach, opowieść, kt贸ra nie tylko rzuca światło na jeden z najmroczniejszych okres贸w historii Europy, ale jest także opowieścią o utracie niewinności i o walce z rozpaczą, kt贸ra przeniknęła do serca małego chłopca. I jest to r贸wnież książka pokazująca, czym był komunizm i jacy byli jego zaprzedani rzecznicy, książka głęboka i szczera, kt贸ra daje świadectwo doświadczeniom wojennym jednej rodziny i stanowi kronikę epizod贸w, kt贸rym historia do dziś nie oddała sprawiedliwości.
